Het verraad van Lucienne De Keuster, actief binnen het 34ste Partizanenkorps van Leuven, verder uitgelicht door ons onderzoek...

Het gedenkplaatje van Lucienne De Keuster

Amper 19 was ze toen Lucienne De Keuster (1924-2016) in Tildonk door de Gestapo uit haar bed werd gelicht in de vroege ochtend van 18 februari 1944. 

Lucienne, dochter van de sassenier van Tildonk, was koerierster voor het Partizanenkorps 034, een verzetsbeweging die tijdens WOII zeer actief was in onze streek. Op 18 februari 1944 werd ze 's ochtends vroeg uit bed gelicht door de Gestapo en meegenomen naar de hulpgevangenis van Leuven. Van daaruit begon een lange lijdensweg langs verschillende concentratiekampen in Nederland en Duitsland. In april 1945 werd ze door de Amerikanen bevrijd en op 10 mei 1945 keerde ze na vijftien maanden gevangenschap terug naar Tildonk. 

Op de gevel van het sashuis van Tildonk, vandaag café en restaurant Maritime, werd in mei 2020 al een herdenkingsbord geplaatst voor Lucienne De Keuster. Uiteindelijk, mag ik wel stellen... De gevangenschap in erbarmelijke omstandigheden en het ondergaan van vele mishandelingen en medische proeven, had diepe sporen nagelaten in haar verdere leven. Lucienne werd echter meer dan eens vergeten: al onmiddellijk na de oorlog toen ze niet voorkwam op een huldekader aan de politieke gevangenen van Tildonk of nog bij het overlijden van François De Coster in 2011, waarbij in de kranten stond dat hij de laatste holocaustgetuige uit Haacht was die de kampen had overleefd.

Vandaag leggen we het besluit vast van een onderzoek naar het exacte verraadtraject dat aan de oorsprong lag van Lucienne's arrestatie.  
De piste van het verraad door de loslippigheid van Frans Vleughels alias "Firmin" zou in de rangen van het Veiligheidskorps van Robert Verbelen de sleutel geweest zijn van haar arrestatie. We zien dat dit in sommige verhandelingen en onderzoeksjournalistiek zelfs de status van 'bewezen' feiten haalt aan het einde van vorig decennium... 
Lucienne werd echter samen met twee andere 'liaisons' vanuit een heel andere hoek op de radar van Wagner gezet. Zeg maar door een reeks van omstandigheden. Het verraad zat in de sluikpersrangen van de socialistische drukkerij 'De Zaaier' te Leuven, waar eind januari 1944 een debacle ontstond rond het aanwezig zijn van '100000 Belgische franken', waarvan een deel versast moesten worden naar het Socialistisch Coorperatief in Mechelen. Een verdeeltactiek van de gerant van deze Leuvense afdeling van het coorperatief, Louis Verhaegen, die de opdracht kreeg de illegale gelden van twee verkochte volkshuizen zo snel mogelijk te verdelen. Via Franz Tielemans kwamen de Leuvense partizanen op de hoogte van de aanwezigheid van die geldsom en deze praktijken.
De geplande overval werd door Van Brussel als verboden aangegeven, maar de lokroep van het geld leek voor enkelingen te groot... maar niet uit de KP weerstandsrangen, zoals vaak geclaimed zal worden in 1946... Eigen familiale rangen van Tielemans zullen het transfer van de gelden vanuit de drukkerij, waar trouwens het sluikblad 'De Partizaan' werd gedrukt, voor zich nemen, met een gedeelte voor eigen broekzak... In januari 1944 liep het oudste broer tegen de lamp door een onderzoek op vraag van de Kommandantur te Leuven en verklapte zonder blikken of blozen de ganse structuur van het clandestiene verdeelnet... waar ook Lucienne deel van uit maakte...

Van 15 tot 19 februari 1944 werden de arrestaties uitgevoerd.